ഞങ്ങൾ കളിക്കൂട്ടുകാർ...😘
(SHORT STORY)
written by : SAHALA SACHU
________________________________________
ഇക്കാൻറെ കൂടെ ദുബൈയിലെ പേര് കേട്ട മാളിൽ കറങ്ങി നടക്കുമ്പോ ആണ് പിന്നീന്ന് ഒര് വിളി കേട്ടത്....
"ഹിബാ,,,,,,"
ഒര് പുരുഷ ശബ്ദം.....ഇവിടുന്ന് ആരാ എന്നെ പരിചയത്തോടെ വിളിക്കാൻ എന്ന് ചിന്തിച്ചു ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി...കൂടെ ഇക്കയും.....
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ എനിക്കെന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല....
"ഫർഹാൻ,,,,,,,"
എന്ന് ഞാൻ മെല്ലെ പറയുന്നത് ഇക്കാ കേട്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.....മൂപ്പര് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി... അവൻ നടന്ന് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.....ചെറുപുഞ്ചിരിയാലെ ഞാനവനെ നോക്കി....
"ഫറൂ,,,, നിന്നെ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല കേട്ടോ...."
"ഞാനും......ഇതാണോ നിന്റെ ഇക്കാ...."
"ഹ്മ്മ....അതേ...."
അവനോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ ഇക്കാക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു....
"ഇക്കാക്ക് ആളെ മനസ്സിലായോ...ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ.... ചെറുതിലെ എന്റെ സുഹൃത്ത്....ഫറൂ....ആ കക്ഷിയാ ഇത്...."
അത് കേട്ടതും ഇക്കാ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനോട് സലാൻ പറഞ്ഞു....അവൻ തിരിച്ചും....
"പറയാറുണ്ട് ഇവൾ....ഉറ്റസുഹൃത്ത് ആയിട്ട് പോലും ഞങ്ങടെ കല്യാണത്തിന് വരാത്ത പരാതിയും പിന്നെ ചെറുതിലെ നിങ്ങടെ കുസൃതിയും ഒക്കെ....."
"ശരിയാ... ഒരുപാട് കുസൃതിത്തരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഹാ,,,,അതൊക്കെ ഒര് കാലം....ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത കുട്ടിക്കാലം....."
അതും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ നെടുവീർപ്പിട്ടു....
"ഫറൂ.... നിന്റെ മാരേജ്....?"
"ഉമ്മിയും പെങ്ങളും കൂടി ഒര് കുട്ടിയെ കണ്ടുവെച്ചിട്ടുണ്ട്.....ഇൻ ഷാ അല്ലാഹ്,,,അടുത്ത ആഴ്ച നാട്ടിലേക്ക് പോവും.... എനിക്ക് കൂടി ഇഷ്ടായാൽ നിക്കാഹ് കഴിച്ചിട്ട് വരും...."
"ആഹാ....അപ്പൊ തന്റെ മൂക്കിലും കയറ് വീഴാൻ പോവേന്ന് ല്ലേ...."
ഇക്കാ എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് അത് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ മൂപ്പരെ കയ്യിൽ ഒര് കുത്ത് കൊടുത്തു....
പിന്നെയും ഞങ്ങൾ കുറെ നേരം സംസാരിച്ചു ..... വീണ്ടും കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു അവിടുന്ന് പിരിഞ്ഞു....
തിരികെ പോകുന്ന വഴിയിൽ എന്റെ ചിന്ത അവനിൽ ആയിരുന്നു.... കളിക്കൂട്ടുകാരൻ....... എന്റെ ഫറൂ.....
***************
ഞാൻ മൂന്നാം ക്ലാസ്സിലേക്ക് പാസ് ആയ സമയത്ത് ആണ് ഞങ്ങൾ വീട് മാറുന്നത്....പുതിയ വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറിയപ്പോൾ വല്യ ദേഷ്യത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ....വേറൊന്നും അല്ല...പഴയ കൂട്ടുകാരെയും സ്കൂളിനേയും വിട്ട് പോരാൻ ഒട്ടും ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.....
പക്ഷെ വീട് മാറി വന്നപ്പോൾ ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ പുതിയ സ്കൂളും കൂട്ടുകാരും ഒക്കെ എന്റെ മനസ്സിൽ ഇടം പിടിച്ചു.....
ഒരേ പ്രായക്കാർ അല്ലാഞ്ഞിട്ട് കൂടി എനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ചങ്ങാതി ഫറൂ ആയിരുന്നു....അവനും ഞാനും അയൽവാസികൾ ആയിരുന്നു....
ഞാൻ മൂന്നിൽ അവിടെ പോയപ്പോൾ ഫറൂ ആറാം ക്ലാസ്സിൽ ആയിരുന്നു...സ്കൂളിലേക്ക് പോക്കും വരവും ഒക്കെ ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.....
അവന്റെ കൂടെ എല്ലാ കുറുമ്പിനും ഞാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു മുന്നിൽ....എനിക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യുന്ന എന്റെ പ്രിയ ചങ്ങാതി....
ഒര് ദിവസം സ്കൂളിൽ നിന്ന് എന്നെ ഒരുത്തൻ കാല് വെച്ച് വീഴ്ത്തിയപ്പോ ഞാൻ മൂക്കും കുത്തി താഴെ വീണു...കയ്യിന്റെയും കാലിന്റെയും ഒക്കെ മുട്ടു പൊട്ടി ചോര വരാൻ തുടങ്ങി....
ഞാനാണെങ്കി അവിടെ ഇരുന്ന് കരച്ചിലോഡ് കരച്ചിൽ......എന്റെ അലർച്ച കേട്ട് അവിടേക്ക് വന്ന ഫറൂ കണ്ടത് കയ്യും കാലും പൊട്ടി ഇരിക്കുന്ന എന്നെയാണ്....
ആരാ എന്നെ തള്ളിയിട്ടത് എന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ എല്ലാവരും മറ്റവനെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു കൊടുത്തു.....അവനെ ഫറൂ ഓടിച്ചിട്ട് തല്ലി.....
അന്ന് മുതൽ ഫ്രീ ആയി സ്കൂളിൽ ഒര് ഗോസിപ്പ് പരന്നു,,,,,,ഹിബയും ഫര്ഹാനും തമ്മിൽ ലവ് ആണെന്ന്...ഞാൻ അന്ന് വളരെ ചെറിയ കുട്ടി ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈ ലവ് എന്താണെന്ന് ഞമ്മക്ക് മനസ്സിലായില്ല.....
എല്ലാരും വന്ന് ഞമ്മളോട് ചോദിക്കും നീയും ഫര്ഹാനും ലവ് അല്ലെ എന്ന്... ഞമ്മള് ആണെങ്കി അഭിമാനത്തോടെ അങ്ങു സമ്മതിച്ചു കൊടുക്കും....
ഒര് ദിവസം ഫറൂ ഞമ്മളെ തലക്ക് മേട്ടു തന്ന് ലവിനെ കുറിച്ചു വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു തന്നപ്പോൾ ആണ് ഞമ്മള് ഇത്രേം നാൾ പറഞ്ഞു നടന്നത് വലിയ അബദ്ധം ആണെന്ന് മനസ്സിലായെ.....
പിന്നെയും ഞങ്ങൾ വളർന്നു....അതോടൊപ്പം ഞങടെ സൗഹൃദവും.....പക്ഷെ ബാല്യം കഴിഞ്ഞു കൗമാരം എത്തിയപ്പോൾ സമൂഹത്തിന് ഞങ്ങടെ സൗഹൃദം അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയാതെ ആയി.....
തെറ്റായ കണ്ണിലൂടെ ഞങ്ങളെ നോക്കി കാണുന്നവർക്ക് പ്രണയം എന്നതിലുപരി അതിനേക്കാൾ പവിത്രമായ സൗഹൃദം എന്നൊരു ബന്ധമാണ് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.....
അപ്പോഴൊക്കെ തോന്നിയിരുന്നു ആ ബാല്യകാലത്തിൽ തന്നെയങ് നിന്നാ മതിയായിരുന്നു... ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു ആ കാലത്തിലേക്ക് ഒന്ന് തിരിച്ചു പോവാൻ....
പക്ഷെ ആഗ്രഹിക്കാൻ മാത്രമല്ലേ കഴിയൂ.... മധുരമായ ഓർമകൾ ഉള്ള ആ ബാല്യ കാലം ഇനിയൊരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടില്ലല്ലോ.....
അവൻറെ പഠനം കഴിഞ്ഞു അവൻ ദുബായിലേക്ക് പറന്ന സമയത്താണ് എന്റെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചത്.... അത്കൊണ്ട് തന്നെ കല്യാണത്തിന് അവൻ വന്നില്ല....
"ഹിബാ,,,,നീയെന്താ ആലോചിക്കുന്നെ...."
"ഒന്നുല്ല ഇക്കൂ,,,,,ഞമ്മള് കഴിഞ്ഞു പോയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒന്ന് ഓർത്ത് പോയതാ....ആ നല്ല നാളുകൾ,,,,"
"ഓർക്കാൻ അല്ലെ കഴിയൂ പെണ്ണേ....അതോണ്ട് നീ എത്ര വേണേലും ഓർത്തോ....",
"ആയിക്കോട്ടെ മാഷേ,,,,,"
അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഇക്കൂന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു......വീണ്ടും എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തേക്ക് ചിന്തയെ വിട്ട് കൊണ്ട്.....
_________________________________________
njangal kalikkoottukaar
(SHORT STORY)
written by : SAHALA SACHU
________________________________________
ഇക്കാൻറെ കൂടെ ദുബൈയിലെ പേര് കേട്ട മാളിൽ കറങ്ങി നടക്കുമ്പോ ആണ് പിന്നീന്ന് ഒര് വിളി കേട്ടത്....
"ഹിബാ,,,,,,"
ഒര് പുരുഷ ശബ്ദം.....ഇവിടുന്ന് ആരാ എന്നെ പരിചയത്തോടെ വിളിക്കാൻ എന്ന് ചിന്തിച്ചു ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി...കൂടെ ഇക്കയും.....
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ എനിക്കെന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല....
"ഫർഹാൻ,,,,,,,"
എന്ന് ഞാൻ മെല്ലെ പറയുന്നത് ഇക്കാ കേട്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.....മൂപ്പര് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി... അവൻ നടന്ന് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.....ചെറുപുഞ്ചിരിയാലെ ഞാനവനെ നോക്കി....
"ഫറൂ,,,, നിന്നെ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല കേട്ടോ...."
"ഞാനും......ഇതാണോ നിന്റെ ഇക്കാ...."
"ഹ്മ്മ....അതേ...."
അവനോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ ഇക്കാക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു....
"ഇക്കാക്ക് ആളെ മനസ്സിലായോ...ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ.... ചെറുതിലെ എന്റെ സുഹൃത്ത്....ഫറൂ....ആ കക്ഷിയാ ഇത്...."
അത് കേട്ടതും ഇക്കാ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനോട് സലാൻ പറഞ്ഞു....അവൻ തിരിച്ചും....
"പറയാറുണ്ട് ഇവൾ....ഉറ്റസുഹൃത്ത് ആയിട്ട് പോലും ഞങ്ങടെ കല്യാണത്തിന് വരാത്ത പരാതിയും പിന്നെ ചെറുതിലെ നിങ്ങടെ കുസൃതിയും ഒക്കെ....."
"ശരിയാ... ഒരുപാട് കുസൃതിത്തരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഹാ,,,,അതൊക്കെ ഒര് കാലം....ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത കുട്ടിക്കാലം....."
അതും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ നെടുവീർപ്പിട്ടു....
"ഫറൂ.... നിന്റെ മാരേജ്....?"
"ഉമ്മിയും പെങ്ങളും കൂടി ഒര് കുട്ടിയെ കണ്ടുവെച്ചിട്ടുണ്ട്.....ഇൻ ഷാ അല്ലാഹ്,,,അടുത്ത ആഴ്ച നാട്ടിലേക്ക് പോവും.... എനിക്ക് കൂടി ഇഷ്ടായാൽ നിക്കാഹ് കഴിച്ചിട്ട് വരും...."
"ആഹാ....അപ്പൊ തന്റെ മൂക്കിലും കയറ് വീഴാൻ പോവേന്ന് ല്ലേ...."
ഇക്കാ എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് അത് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ മൂപ്പരെ കയ്യിൽ ഒര് കുത്ത് കൊടുത്തു....
പിന്നെയും ഞങ്ങൾ കുറെ നേരം സംസാരിച്ചു ..... വീണ്ടും കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു അവിടുന്ന് പിരിഞ്ഞു....
തിരികെ പോകുന്ന വഴിയിൽ എന്റെ ചിന്ത അവനിൽ ആയിരുന്നു.... കളിക്കൂട്ടുകാരൻ....... എന്റെ ഫറൂ.....
***************
ഞാൻ മൂന്നാം ക്ലാസ്സിലേക്ക് പാസ് ആയ സമയത്ത് ആണ് ഞങ്ങൾ വീട് മാറുന്നത്....പുതിയ വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറിയപ്പോൾ വല്യ ദേഷ്യത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ....വേറൊന്നും അല്ല...പഴയ കൂട്ടുകാരെയും സ്കൂളിനേയും വിട്ട് പോരാൻ ഒട്ടും ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.....
പക്ഷെ വീട് മാറി വന്നപ്പോൾ ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ പുതിയ സ്കൂളും കൂട്ടുകാരും ഒക്കെ എന്റെ മനസ്സിൽ ഇടം പിടിച്ചു.....
ഒരേ പ്രായക്കാർ അല്ലാഞ്ഞിട്ട് കൂടി എനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ചങ്ങാതി ഫറൂ ആയിരുന്നു....അവനും ഞാനും അയൽവാസികൾ ആയിരുന്നു....
ഞാൻ മൂന്നിൽ അവിടെ പോയപ്പോൾ ഫറൂ ആറാം ക്ലാസ്സിൽ ആയിരുന്നു...സ്കൂളിലേക്ക് പോക്കും വരവും ഒക്കെ ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.....
അവന്റെ കൂടെ എല്ലാ കുറുമ്പിനും ഞാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു മുന്നിൽ....എനിക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യുന്ന എന്റെ പ്രിയ ചങ്ങാതി....
ഒര് ദിവസം സ്കൂളിൽ നിന്ന് എന്നെ ഒരുത്തൻ കാല് വെച്ച് വീഴ്ത്തിയപ്പോ ഞാൻ മൂക്കും കുത്തി താഴെ വീണു...കയ്യിന്റെയും കാലിന്റെയും ഒക്കെ മുട്ടു പൊട്ടി ചോര വരാൻ തുടങ്ങി....
ഞാനാണെങ്കി അവിടെ ഇരുന്ന് കരച്ചിലോഡ് കരച്ചിൽ......എന്റെ അലർച്ച കേട്ട് അവിടേക്ക് വന്ന ഫറൂ കണ്ടത് കയ്യും കാലും പൊട്ടി ഇരിക്കുന്ന എന്നെയാണ്....
ആരാ എന്നെ തള്ളിയിട്ടത് എന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ എല്ലാവരും മറ്റവനെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു കൊടുത്തു.....അവനെ ഫറൂ ഓടിച്ചിട്ട് തല്ലി.....
അന്ന് മുതൽ ഫ്രീ ആയി സ്കൂളിൽ ഒര് ഗോസിപ്പ് പരന്നു,,,,,,ഹിബയും ഫര്ഹാനും തമ്മിൽ ലവ് ആണെന്ന്...ഞാൻ അന്ന് വളരെ ചെറിയ കുട്ടി ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈ ലവ് എന്താണെന്ന് ഞമ്മക്ക് മനസ്സിലായില്ല.....
എല്ലാരും വന്ന് ഞമ്മളോട് ചോദിക്കും നീയും ഫര്ഹാനും ലവ് അല്ലെ എന്ന്... ഞമ്മള് ആണെങ്കി അഭിമാനത്തോടെ അങ്ങു സമ്മതിച്ചു കൊടുക്കും....
ഒര് ദിവസം ഫറൂ ഞമ്മളെ തലക്ക് മേട്ടു തന്ന് ലവിനെ കുറിച്ചു വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു തന്നപ്പോൾ ആണ് ഞമ്മള് ഇത്രേം നാൾ പറഞ്ഞു നടന്നത് വലിയ അബദ്ധം ആണെന്ന് മനസ്സിലായെ.....
പിന്നെയും ഞങ്ങൾ വളർന്നു....അതോടൊപ്പം ഞങടെ സൗഹൃദവും.....പക്ഷെ ബാല്യം കഴിഞ്ഞു കൗമാരം എത്തിയപ്പോൾ സമൂഹത്തിന് ഞങ്ങടെ സൗഹൃദം അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയാതെ ആയി.....
തെറ്റായ കണ്ണിലൂടെ ഞങ്ങളെ നോക്കി കാണുന്നവർക്ക് പ്രണയം എന്നതിലുപരി അതിനേക്കാൾ പവിത്രമായ സൗഹൃദം എന്നൊരു ബന്ധമാണ് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.....
അപ്പോഴൊക്കെ തോന്നിയിരുന്നു ആ ബാല്യകാലത്തിൽ തന്നെയങ് നിന്നാ മതിയായിരുന്നു... ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു ആ കാലത്തിലേക്ക് ഒന്ന് തിരിച്ചു പോവാൻ....
പക്ഷെ ആഗ്രഹിക്കാൻ മാത്രമല്ലേ കഴിയൂ.... മധുരമായ ഓർമകൾ ഉള്ള ആ ബാല്യ കാലം ഇനിയൊരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടില്ലല്ലോ.....
അവൻറെ പഠനം കഴിഞ്ഞു അവൻ ദുബായിലേക്ക് പറന്ന സമയത്താണ് എന്റെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചത്.... അത്കൊണ്ട് തന്നെ കല്യാണത്തിന് അവൻ വന്നില്ല....
"ഹിബാ,,,,നീയെന്താ ആലോചിക്കുന്നെ...."
"ഒന്നുല്ല ഇക്കൂ,,,,,ഞമ്മള് കഴിഞ്ഞു പോയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒന്ന് ഓർത്ത് പോയതാ....ആ നല്ല നാളുകൾ,,,,"
"ഓർക്കാൻ അല്ലെ കഴിയൂ പെണ്ണേ....അതോണ്ട് നീ എത്ര വേണേലും ഓർത്തോ....",
"ആയിക്കോട്ടെ മാഷേ,,,,,"
അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഇക്കൂന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു......വീണ്ടും എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തേക്ക് ചിന്തയെ വിട്ട് കൊണ്ട്.....
_________________________________________
njangal kalikkoottukaar
0 Comments
Post a Comment