ഉണ്ടക്കണ്ണി പ്രണയിച്ച പൂച്ചക്കണ്ണൻ*
✍ശുഹൈബ് മുത്തനൂർ
unda kanni pranayicha poocha kannan
ഹായ്... കൂട്ടുകാരെ കുറേ കാലത്തിന് ശേഷം ആണ് വീണ്ടും ഞാൻ എന്റെ വിരലുകളെ ഈ കീ പേടിൽ കഥ എഴുതാൻ വേണ്ടി ചലിപ്പിക്കുന്നത്... അതും എന്റെ കൂട്ടുകാരി പറഞ്ഞ ഒരു ചെറിയ കഥ എഴുതാൻ വേണ്ടി....
കൂടെ ഉണ്ടാകണേ....
അപ്പൊ തുടങ്ങല്ലേ...
**-****************-**-***-*****************-********
ഞാൻ ആസിയ കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ ഇമ്മിണി വല്യപേര് കേട്ട തറവാട്ടിലെ സലീമിന്റെയും പാവം ആയിഷത്തയുടെയും മൂന്നാമത്തെ സന്തതി...
കലിപ്പൻ അഫ്സൽന്റെയും ഹസ്നത്തയുടെയുടെയും ഒരേഒരു കുഞ്ഞനിയത്തി... അല്ലാചങ്ങായിമാരെ ഇങ്ങള് കരുതുന്നുണ്ടാകും ഞാൻ ഇതൊക്കെ ഇവിടെ നിങ്ങളോട് എന്തിനാ പറയുന്നത് എന്നല്ലേ....മ്മക്ക് ചെറിയ ഒരു ഭ്രാന്ത് ഉണ്ട് എന്താന്ന് വെച്ചാൽ പൊതുവെ എന്നെ എല്ലാരും പൊട്ടിപെണ്ണ് എന്നാ വിളിക്കൽ അതിന്റെ കൂടെ സ്റ്റോറി വായനയും അതിനു കമന്റ് പറയലും കൂടുതൽ ആണ് അതുകൊണ്ട് തന്നെ നല്ല സൗഹൃദങ്ങളും ഉണ്ട്... ഇന്ന് രാവിലെ ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റൽ പോയി ഡോക്ടറെയും കാത്തു പോസ്റ്റായി ഇരിക്കുമ്പോആണ് ഒരു msg വന്നത്.... നോക്കുമ്പോ മ്മളെ ചങ്ങായി ആണ് എയ്ത്തുകാരനാട്ടോ..... Msg വായിച്ചു ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു എങ്ങനെ ചിരിക്കാതിരിക്കും അവൻ എന്നോട് പറയാ ഇത്രേം കമെന്റ് പറയുന്ന അനക്ക് ഒരു സ്റ്റോറി എഴുതിക്കൂടേന്ന്...
അപ്പോ ഞാൻ അവനോടു പറഞ്ഞു ഞമ്മക്ക് ഇത് ശരിയാവൂല കാരണം എനിക്ക് മലയാളം ടൈപ്പിങ് ശരിയാവൂല പിന്നേ പറയുന്നത് പോലെ എഴുതാനും കയ്യൂലാന്നു...
എന്നിട്ട് ഞാൻ അവനോടു ചോയ്ച്ചു ഞാൻ ഒരു കഥ പറഞ്ഞു തരാം ഇജ്ജ് എഴുതോ സ്റ്റോറി എന്ന്...
അങ്ങനെ ചങ്ങായി സമ്മദിച്ചപ്പോ... ഞാൻ കരുതി എന്നാ പിന്നെ ഇവിടെ ഏതായാലും പോസ്റ്റ് ആണ് ഒരു സ്റ്റോറി പറഞ്ഞു കൊടുക്കാം എന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ടാണെങ്കിൽ മ്മളെ തലമണ്ടയിൽ ഒന്നും വരുന്നുംല്ല...
പിന്നെയാണ് ഒരു കാര്യം ഓർമവന്നത് ഇപ്പൊഒക്കെ ട്രെന്റ് പ്രണയം ആണല്ലോ അപ്പൊ പിന്നെ മ്മളെ ആദ്യ പ്രണയം തന്നെ അങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു കൊടുക്കാം എന്ന്...എന്തെ പറ്റൂലെ...?? പറ്റിയാലും ഇല്ലങ്കിലും ഇന്റെൽ ഇപ്പൊ ഇതെഒള്ളു പറഞ് തരാൻ...
ന്നാ പിന്നേ മ്മക്ക് തുടങ്ങിയാലോ.....
ചങ്ങായ്മാരെ മ്മളെ ഈ കഥ നടക്കുന്നത് ഒരു പത്ത് പതിനെട്ട് വർഷം മുൻപ് ആണ് അതായത് കഥ തുടങ്ങുന്നത് ഒന്നാം ക്ലാസ്സിൽ വച്ചാണ് അപ്പൊ ഇങ്ങള് കരുതുന്നുണ്ടാകും മ്മൾ വല്യ കുട്ടിആണെന്ന്ല്ലേ.... ശരിയാണ് ഇപ്പൊ മ്മൾ ഇമ്മിണി വല്യ കുട്ടി തന്നെ ഒരു പത്തിരുപത് വയസ് ആയിട്ടുണ്ട് ട്ടാ... മ്മളെ ഈ കഥയിൽ ബുള്ളറ്റും താടിയും ഒന്നും ഇല്ലാട്ടോ... കാരണം അന്നേരം മ്മക്ക് അത്ര മുഹബ്ബത്ത് ഇല്ലായിരുന്നു ബുള്ളറ്റിനോട്... ഇപ്പോ ഇമ്മള് ആകെ വെച്ചരു കണ്ടിഷൻ കെട്ടുന്ന ചെക്കൻ ബുള്ളറ്റും താടിയും വേണം എന്നാണ്..
ഓ സോറി ട്ടാ.. ഞാൻ പിന്നെയും കഥയിൽനിന്നും മാറില്ലേ... ബോറടിച്ചു ഇങ്ങള് എന്നെ അടിക്കുന്നതിനു മുന്നേ മ്മൾ കഥ തുടങ്ങാം ...
എല്ലാർക്കും വരുന്നത് പോലെ എന്റെ ജീവിതത്തിലും വന്നു ആ ദിവസം... സ്കൂളിൽ ചേർക്കുന്ന ദിവസം എനിക്ക് ഏറ്റവും വെറുക്കപ്പെട്ട ദിവസം ഒന്നു കൊണ്ടും അല്ലട്ടോ.. ഉമ്മ എന്നെ ഒറ്റക്കിട്ട് പോയത് കൊണ്ടാണ് വെറുക്കപ്പെട്ട ദിവസം എന്ന് പറഞ്ഞത്... അന്ന് എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയത്...
കണ്ണൂരിലെ പാനൂർ എന്നസ്ഥലത്തുള്ള ഒരു തല്ലിപ്പൊളി സ്കൂളിൽ ആയിരുന്നു എന്നെ ചേർത്തത്... ഞാനും തല്ലിപ്പൊളി ആയത് കൊണ്ട് എനിക്ക് പറ്റിയ സ്കൂൾ ആയിരുന്നു...
ആദ്യദിവസം കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും ഒക്കെ ആയി സന്തോഷത്തോടെ കയിഞ്ഞു... പിന്നേ പിന്നേ എനിക്ക് സ്കൂളിൽ പോകാൻ സന്തോഷമായിരുന്നു.. എന്താന്ന് വെച്ചാൽ അതിന് ഒരേ ഒരു കാരണം ഉണ്ടായിരുന്നൊള്ളു ഹാഷിർ... ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാ കുട്ടികളിൽ നിന്നും വെത്യസ്തമായി നല്ല തിളങ്ങുന്ന രണ്ടുപൂച്ചകണ്ണുള്ള എന്നോട് എന്നും വെറുതെ വന്നു വഴക്കിടുന്ന അവനായിരുന്നു അതിന്റെ കാരണം... ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അതിന് തർക്കുത്തരം മാത്രം പറയുന്ന അവൻ... അവനോട് തല്ല് കൂടാൻ നല്ല രസമായിരുന്നു...
തല്ലുകൂടലും തർക്കുത്തരം പറയലും തുടർന്ന് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.... അങ്ങനെ നാലാം ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോ ആണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് എനിക്ക് അവനോടു എന്തൊ ഒരു ഇഷ്ടം ഉണ്ടന്ന്... കാരണം അവൻ ഇല്ലാത്ത ദിവസം എനിക്ക് ഭയങ്കര വെഷമം ആയിരുന്നു... അങ്ങനെ ഞൻ ഒരു ദിവസം ലീവ് ആയപ്പോ പിറ്റേന്ന് അവനും എന്നോട് പറഞ്ഞു ഡീ പാത്തുമ്മ ഇജ്ജ്ജ് എന്തിനാ ഇന്നലെ ലീവ് ആയതു ഇജ്ജ് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട് എനിക്ക് ഒരു രസം ഇല്ലായിരുന്നു.... ന്ന്
അങ്ങനെ ഇരിക്കേ ആണ് എന്നെ എന്റെ കൂട്ടുകാരികൾ കളിയാക്കാൻ തുടങ്ങിയത് എന്റെ കണ്ണ് ഉണ്ടകണ്ണ് ആയത് കൊണ്ട്തന്നെ അവർ പറയാൻ തുടങ്ങി *ഉണ്ടക്കണ്ണി പ്രണയിച്ച പൂച്ചക്കണ്ണൻ* എന്ന്....
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇഷ്ടം എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ലെങ്കിലും ഒരു എന്തൊഒരു അടുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു.... ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ...
അങ്ങനെ നാലാം ക്ലാസും കഴിഞ്ഞു സ്കൂൾ മാറി അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലേക്ക് പുതിയ സ്കൂളിലേക്ക് പോയി... അവിടെ നിന്നു അടിയൊക്കെ കുറച്ചു കുറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ എല്ലാം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും സംസാരിക്കുന്ന എല്ലാം share ചെയ്യുന്ന നല്ല ഒരു സുഹൃത്തുക്കൾ അല്ല പ്രണയജോഡി കൾ തന്നെ ആയിരുന്നു
രണ്ടു പേർക്കും മനസ്സിൽ ഇഷ്ട്ടം ഉണ്ടങ്കിലും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല...
5മുതൽ 6ക്ലാസ്സ് വരെ എല്ലാരും ഞങ്ങളെ പ്രണയജോടികൾ ആക്കി കളിയാക്കിയപ്പൊ ഞങ്ങൾ ആരോടും എതിർത്തില്ല കൂട്ടുകാർ കളിയാകുന്നത് കേൾക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്കും നല്ല ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു
അങ്ങനെ ആറാം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു ഏഴാം ക്ലാസ്സ്
എനിക്ക് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു സംഭവം നടന്ന ദിവസം...
ഏഴാം ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങിയപ്പോ അവനെ കാണാൻ ഇല്ലാ... അപ്പോഴാണ് ടീച്ചർ പറഞ്ഞത് അവൻ ഇനി വരില്ല അവനെ ഏതോ ബോഡിങ്ങിൽ ചേർത്തു എന്ന്...
എനിക്ക് ആകെ വെഷമം ആയി ഒന്നു പറയാൻ പോലും അവസാനം ഒന്നു സംസാരിക്കാൻ പോലും പറ്റാതെ അവൻ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും അടർന്നു പോയി...
അങ്ങനെ ഒന്നും നടക്കാതെ ഒന്നു തുറന്നു പറയാൻ പോലും പറ്റാതെ ആസിയകുട്ടിയുടെ ആദ്യപ്രണയത്തിനു ആ ഏഴാം ക്ലാസ്സിലേക്ക് കാലടുത്തുവച്ചപ്പോ വെറും ഒരു ഓർമയായി അല്ല മനസ്സിൽനിന്നും മായാത്ത ഒരു ഓർമയായി മാറി....
അന്ന് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും പോയ അവനെ ഇന്ന് വരെ ഞാൻ പിന്നേ കണ്ടിട്ടില്ല....ഇത്രയും കാലത്തിനിടക്ക് അതായത് ഈ പത്തിരുപത് വർഷത്തിനിടക്ക് ഞാൻ പോകുന്ന വഴികളിൽ എല്ലാം ഞാൻ എന്റെ ഉണ്ടക്കണ്ണുമായി ആ പൂച്ചക്കണ്ണന്നെ തിരയാറുണ്ട്... പക്ഷെ ഞാൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല...
അവളുടെ ആ തിരച്ചിലിന് ഫലം കാണാത സ്ഥിതിക്ക് ഇപ്പൊ ആൾ കട്ടത്താടിയും ബുള്ളറ്റും ഉള്ള ഒരുമൊഞ്ചൻ ചെക്കനെ കെട്ടാൻ കാത്തിരിക്കാണ്....
ഇങ്ങനെത്തെ ഒരു ചെക്കനെ കിട്ടട്ടെ എന്ന് മാത്രം ആശംസിക്കുന്നു...
ശുഭം...
✍ശുഹൈബ് മുത്തനൂർ
✍ശുഹൈബ് മുത്തനൂർ
unda kanni pranayicha poocha kannan
ഹായ്... കൂട്ടുകാരെ കുറേ കാലത്തിന് ശേഷം ആണ് വീണ്ടും ഞാൻ എന്റെ വിരലുകളെ ഈ കീ പേടിൽ കഥ എഴുതാൻ വേണ്ടി ചലിപ്പിക്കുന്നത്... അതും എന്റെ കൂട്ടുകാരി പറഞ്ഞ ഒരു ചെറിയ കഥ എഴുതാൻ വേണ്ടി....
കൂടെ ഉണ്ടാകണേ....
അപ്പൊ തുടങ്ങല്ലേ...
**-****************-**-***-*****************-********
ഞാൻ ആസിയ കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ ഇമ്മിണി വല്യപേര് കേട്ട തറവാട്ടിലെ സലീമിന്റെയും പാവം ആയിഷത്തയുടെയും മൂന്നാമത്തെ സന്തതി...
കലിപ്പൻ അഫ്സൽന്റെയും ഹസ്നത്തയുടെയുടെയും ഒരേഒരു കുഞ്ഞനിയത്തി... അല്ലാചങ്ങായിമാരെ ഇങ്ങള് കരുതുന്നുണ്ടാകും ഞാൻ ഇതൊക്കെ ഇവിടെ നിങ്ങളോട് എന്തിനാ പറയുന്നത് എന്നല്ലേ....മ്മക്ക് ചെറിയ ഒരു ഭ്രാന്ത് ഉണ്ട് എന്താന്ന് വെച്ചാൽ പൊതുവെ എന്നെ എല്ലാരും പൊട്ടിപെണ്ണ് എന്നാ വിളിക്കൽ അതിന്റെ കൂടെ സ്റ്റോറി വായനയും അതിനു കമന്റ് പറയലും കൂടുതൽ ആണ് അതുകൊണ്ട് തന്നെ നല്ല സൗഹൃദങ്ങളും ഉണ്ട്... ഇന്ന് രാവിലെ ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റൽ പോയി ഡോക്ടറെയും കാത്തു പോസ്റ്റായി ഇരിക്കുമ്പോആണ് ഒരു msg വന്നത്.... നോക്കുമ്പോ മ്മളെ ചങ്ങായി ആണ് എയ്ത്തുകാരനാട്ടോ..... Msg വായിച്ചു ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു എങ്ങനെ ചിരിക്കാതിരിക്കും അവൻ എന്നോട് പറയാ ഇത്രേം കമെന്റ് പറയുന്ന അനക്ക് ഒരു സ്റ്റോറി എഴുതിക്കൂടേന്ന്...
അപ്പോ ഞാൻ അവനോടു പറഞ്ഞു ഞമ്മക്ക് ഇത് ശരിയാവൂല കാരണം എനിക്ക് മലയാളം ടൈപ്പിങ് ശരിയാവൂല പിന്നേ പറയുന്നത് പോലെ എഴുതാനും കയ്യൂലാന്നു...
എന്നിട്ട് ഞാൻ അവനോടു ചോയ്ച്ചു ഞാൻ ഒരു കഥ പറഞ്ഞു തരാം ഇജ്ജ് എഴുതോ സ്റ്റോറി എന്ന്...
അങ്ങനെ ചങ്ങായി സമ്മദിച്ചപ്പോ... ഞാൻ കരുതി എന്നാ പിന്നെ ഇവിടെ ഏതായാലും പോസ്റ്റ് ആണ് ഒരു സ്റ്റോറി പറഞ്ഞു കൊടുക്കാം എന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ടാണെങ്കിൽ മ്മളെ തലമണ്ടയിൽ ഒന്നും വരുന്നുംല്ല...
പിന്നെയാണ് ഒരു കാര്യം ഓർമവന്നത് ഇപ്പൊഒക്കെ ട്രെന്റ് പ്രണയം ആണല്ലോ അപ്പൊ പിന്നെ മ്മളെ ആദ്യ പ്രണയം തന്നെ അങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു കൊടുക്കാം എന്ന്...എന്തെ പറ്റൂലെ...?? പറ്റിയാലും ഇല്ലങ്കിലും ഇന്റെൽ ഇപ്പൊ ഇതെഒള്ളു പറഞ് തരാൻ...
ന്നാ പിന്നേ മ്മക്ക് തുടങ്ങിയാലോ.....
ചങ്ങായ്മാരെ മ്മളെ ഈ കഥ നടക്കുന്നത് ഒരു പത്ത് പതിനെട്ട് വർഷം മുൻപ് ആണ് അതായത് കഥ തുടങ്ങുന്നത് ഒന്നാം ക്ലാസ്സിൽ വച്ചാണ് അപ്പൊ ഇങ്ങള് കരുതുന്നുണ്ടാകും മ്മൾ വല്യ കുട്ടിആണെന്ന്ല്ലേ.... ശരിയാണ് ഇപ്പൊ മ്മൾ ഇമ്മിണി വല്യ കുട്ടി തന്നെ ഒരു പത്തിരുപത് വയസ് ആയിട്ടുണ്ട് ട്ടാ... മ്മളെ ഈ കഥയിൽ ബുള്ളറ്റും താടിയും ഒന്നും ഇല്ലാട്ടോ... കാരണം അന്നേരം മ്മക്ക് അത്ര മുഹബ്ബത്ത് ഇല്ലായിരുന്നു ബുള്ളറ്റിനോട്... ഇപ്പോ ഇമ്മള് ആകെ വെച്ചരു കണ്ടിഷൻ കെട്ടുന്ന ചെക്കൻ ബുള്ളറ്റും താടിയും വേണം എന്നാണ്..
ഓ സോറി ട്ടാ.. ഞാൻ പിന്നെയും കഥയിൽനിന്നും മാറില്ലേ... ബോറടിച്ചു ഇങ്ങള് എന്നെ അടിക്കുന്നതിനു മുന്നേ മ്മൾ കഥ തുടങ്ങാം ...
എല്ലാർക്കും വരുന്നത് പോലെ എന്റെ ജീവിതത്തിലും വന്നു ആ ദിവസം... സ്കൂളിൽ ചേർക്കുന്ന ദിവസം എനിക്ക് ഏറ്റവും വെറുക്കപ്പെട്ട ദിവസം ഒന്നു കൊണ്ടും അല്ലട്ടോ.. ഉമ്മ എന്നെ ഒറ്റക്കിട്ട് പോയത് കൊണ്ടാണ് വെറുക്കപ്പെട്ട ദിവസം എന്ന് പറഞ്ഞത്... അന്ന് എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയത്...
കണ്ണൂരിലെ പാനൂർ എന്നസ്ഥലത്തുള്ള ഒരു തല്ലിപ്പൊളി സ്കൂളിൽ ആയിരുന്നു എന്നെ ചേർത്തത്... ഞാനും തല്ലിപ്പൊളി ആയത് കൊണ്ട് എനിക്ക് പറ്റിയ സ്കൂൾ ആയിരുന്നു...
ആദ്യദിവസം കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും ഒക്കെ ആയി സന്തോഷത്തോടെ കയിഞ്ഞു... പിന്നേ പിന്നേ എനിക്ക് സ്കൂളിൽ പോകാൻ സന്തോഷമായിരുന്നു.. എന്താന്ന് വെച്ചാൽ അതിന് ഒരേ ഒരു കാരണം ഉണ്ടായിരുന്നൊള്ളു ഹാഷിർ... ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാ കുട്ടികളിൽ നിന്നും വെത്യസ്തമായി നല്ല തിളങ്ങുന്ന രണ്ടുപൂച്ചകണ്ണുള്ള എന്നോട് എന്നും വെറുതെ വന്നു വഴക്കിടുന്ന അവനായിരുന്നു അതിന്റെ കാരണം... ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അതിന് തർക്കുത്തരം മാത്രം പറയുന്ന അവൻ... അവനോട് തല്ല് കൂടാൻ നല്ല രസമായിരുന്നു...
തല്ലുകൂടലും തർക്കുത്തരം പറയലും തുടർന്ന് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.... അങ്ങനെ നാലാം ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോ ആണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് എനിക്ക് അവനോടു എന്തൊ ഒരു ഇഷ്ടം ഉണ്ടന്ന്... കാരണം അവൻ ഇല്ലാത്ത ദിവസം എനിക്ക് ഭയങ്കര വെഷമം ആയിരുന്നു... അങ്ങനെ ഞൻ ഒരു ദിവസം ലീവ് ആയപ്പോ പിറ്റേന്ന് അവനും എന്നോട് പറഞ്ഞു ഡീ പാത്തുമ്മ ഇജ്ജ്ജ് എന്തിനാ ഇന്നലെ ലീവ് ആയതു ഇജ്ജ് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട് എനിക്ക് ഒരു രസം ഇല്ലായിരുന്നു.... ന്ന്
അങ്ങനെ ഇരിക്കേ ആണ് എന്നെ എന്റെ കൂട്ടുകാരികൾ കളിയാക്കാൻ തുടങ്ങിയത് എന്റെ കണ്ണ് ഉണ്ടകണ്ണ് ആയത് കൊണ്ട്തന്നെ അവർ പറയാൻ തുടങ്ങി *ഉണ്ടക്കണ്ണി പ്രണയിച്ച പൂച്ചക്കണ്ണൻ* എന്ന്....
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇഷ്ടം എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ലെങ്കിലും ഒരു എന്തൊഒരു അടുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു.... ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ...
അങ്ങനെ നാലാം ക്ലാസും കഴിഞ്ഞു സ്കൂൾ മാറി അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലേക്ക് പുതിയ സ്കൂളിലേക്ക് പോയി... അവിടെ നിന്നു അടിയൊക്കെ കുറച്ചു കുറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ എല്ലാം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും സംസാരിക്കുന്ന എല്ലാം share ചെയ്യുന്ന നല്ല ഒരു സുഹൃത്തുക്കൾ അല്ല പ്രണയജോഡി കൾ തന്നെ ആയിരുന്നു
രണ്ടു പേർക്കും മനസ്സിൽ ഇഷ്ട്ടം ഉണ്ടങ്കിലും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല...
5മുതൽ 6ക്ലാസ്സ് വരെ എല്ലാരും ഞങ്ങളെ പ്രണയജോടികൾ ആക്കി കളിയാക്കിയപ്പൊ ഞങ്ങൾ ആരോടും എതിർത്തില്ല കൂട്ടുകാർ കളിയാകുന്നത് കേൾക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്കും നല്ല ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു
അങ്ങനെ ആറാം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു ഏഴാം ക്ലാസ്സ്
എനിക്ക് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു സംഭവം നടന്ന ദിവസം...
ഏഴാം ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങിയപ്പോ അവനെ കാണാൻ ഇല്ലാ... അപ്പോഴാണ് ടീച്ചർ പറഞ്ഞത് അവൻ ഇനി വരില്ല അവനെ ഏതോ ബോഡിങ്ങിൽ ചേർത്തു എന്ന്...
എനിക്ക് ആകെ വെഷമം ആയി ഒന്നു പറയാൻ പോലും അവസാനം ഒന്നു സംസാരിക്കാൻ പോലും പറ്റാതെ അവൻ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും അടർന്നു പോയി...
അങ്ങനെ ഒന്നും നടക്കാതെ ഒന്നു തുറന്നു പറയാൻ പോലും പറ്റാതെ ആസിയകുട്ടിയുടെ ആദ്യപ്രണയത്തിനു ആ ഏഴാം ക്ലാസ്സിലേക്ക് കാലടുത്തുവച്ചപ്പോ വെറും ഒരു ഓർമയായി അല്ല മനസ്സിൽനിന്നും മായാത്ത ഒരു ഓർമയായി മാറി....
അന്ന് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും പോയ അവനെ ഇന്ന് വരെ ഞാൻ പിന്നേ കണ്ടിട്ടില്ല....ഇത്രയും കാലത്തിനിടക്ക് അതായത് ഈ പത്തിരുപത് വർഷത്തിനിടക്ക് ഞാൻ പോകുന്ന വഴികളിൽ എല്ലാം ഞാൻ എന്റെ ഉണ്ടക്കണ്ണുമായി ആ പൂച്ചക്കണ്ണന്നെ തിരയാറുണ്ട്... പക്ഷെ ഞാൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല...
അവളുടെ ആ തിരച്ചിലിന് ഫലം കാണാത സ്ഥിതിക്ക് ഇപ്പൊ ആൾ കട്ടത്താടിയും ബുള്ളറ്റും ഉള്ള ഒരുമൊഞ്ചൻ ചെക്കനെ കെട്ടാൻ കാത്തിരിക്കാണ്....
ഇങ്ങനെത്തെ ഒരു ചെക്കനെ കിട്ടട്ടെ എന്ന് മാത്രം ആശംസിക്കുന്നു...
ശുഭം...
✍ശുഹൈബ് മുത്തനൂർ
0 Comments
Post a Comment