പുതിയൊരു കഥയുമായി ഞാൻ വരുകയാണ്... അഭിപ്രായങ്ങൾ തുറന്നു പറയാം.. :)

*അനാമിക - 1*
- - - - - - - - - - -
💘 *പ്രണയ 📖 പുസ്തകം*

*👉പുതിയതും പഴയതുമായ കഥകളും നോവലും നിങ്ങളുടെ വിരൽ തുമ്പിൽ  ലഭിക്കാൻ പ്രണയ പുസ്തകം  എന്ന whatsapp ഗ്രൂപ്പിൽ അംഗമാകൂ*

*GROUP LINK*

*https://chat.whatsapp.com/8Vx8rDN5bee9L4EJhpCM3P*


*FB GROUP JOIN LINK*

*https://www.facebook.com/groups/321552815074586/*


*FOR JOIN THIS GROUP MESSEGE UR NAME PLACE*
*📲:http://api.whatsapp.com/send?phone=919645634652*

*♲Share Chat*:- *https://sharechat.com/profile/kathakaludetheeram*



ഓഫീസിനു മുന്നിലെ ഫൗണ്ടൻറെ  കീഴെ കാർത്തിയുടെ വരവും കാത്തുനിൽക്കുകയായിരുന്നു അവൾ...

ബോറടിമാറ്റാനായി ഫൗണ്ടനിൽ കണ്ണും നട്ടിരിക്കുമ്പോഴും ഉയരത്തിലേക്ക് കുതിച്ചുയർന്ന് പൊടുന്നനെ താഴേക്കു പതിക്കുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികളിലെവിടെയോ തൻറെ ജീവിതവും പ്രതിഫലിക്കുന്നതായവൾ കണ്ടു..

ഫൗണ്ടൻറെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുന്നതോടൊപ്പം തന്നിലേക്കു പതിക്കുന്ന കണ്ണുകളെ ദുപ്പട്ട കൊണ്ടവൾ മറച്ചുപിടിച്ചു.....

അപരിചിതമായ മനുഷ്യമുഖങ്ങൾക്കിടയിൽ കാർത്തിയെകാണാത്ത വേവലാതി പുറത്തുകാണിക്കാതിരിക്കാനും  അവൾ  ശ്രദ്ധിച്ചു..

"അനൂ.. പോകാം..?" പെട്ടെന്നായിരുന്നു ബൈക്കിൽ കാർത്തി വന്നുനിന്നത്..

ഓർമകൾക്ക് വിടപറഞ്ഞ് ദുപ്പട്ടയുടെ പിടിവിട്ട്  ബൈക്കിൽ കേറുമ്പോൾ ഒരു ചിരിവരുത്താനവൾ ശ്രമിച്ചു..

"താനെന്താ വല്ലാണ്ട്..?"

"ഏയ്.. ഒന്നുമില്ലല്ലോ.." പഴയകാര്യങ്ങൾ ഓർത്തെടുക്കില്ലെന്ന് കാർത്തിക്ക് വാക്കുകൊടുത്തതാണ്....

ഫ്ലാറ്റിലെത്തി ഷവറിനു ചുവട്ടിൽ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ടവൽ എടുത്തിട്ടില്ലെന്ന്  ഓർത്തത്..

"കാർത്തി.. എൻറെ ടവലൊന്ന്  എടുത്തു തരാമോ..? ഞാൻ ബാത് റൂമ്മിൽ കയറിപ്പോയി.." കുളിച്ച പാതിയിൽ വാതിലിൻറെ വിടവിലൂടെ തലപുറത്തിട്ട് അവൾ കാർത്തിയെ വിളിച്ചു..

"ദാ.. പിടിക്ക്"

"പിന്നേ അനു... നിന്നോട് ഞാൻ പറയാൻ മറന്നു.. വിവാഹക്കാര്യം ഞാനെന്റെ   വീട്ടിൽ അവതരിപ്പിച്ചായിരുന്നു... അവരെല്ലാരും കൂടി  ഇന്നിവിടെ വരുന്നുണ്ട്.."

"കൊള്ളാലോ.. ആരൊക്കെയാ വരുന്നേ..?"

"അമ്മയും ഏട്ടനും.. ചിലപ്പോൾ ചിറ്റപ്പനും കൂടി കാണും..."

"എപ്പോഴാ വരുന്നേ..?"

"7  മണിക്ക് എത്തുംന്നാ പറഞ്ഞെ...."

"ഓ.. ഞാനും 7  മണിക്ക് പുറത്തുപോകാൻ നിൽക്കുവായിരുന്നു... ഞാനൊന്നു കുളിച്ചു വരട്ടെ.."

ഒറ്റക്ക് പകൽ  പുറത്തുപോകാത്തവൾ രാത്രിയെവിടെ പോകാൻ... അത് തനിക്കുവേണ്ടിയാണെന്ന് കാർത്തി ഊഹിച്ചു.. പക്ഷെ അതല്ലാതെ വേറെ മാർഗവുമില്ല...

കുളിച്ചുപുറത്തുവന്നപ്പോൾ കുക്കിങ്ങിൻറെ  തിരക്കിലായിരുന്നു കാർത്തി..

സമയം കഴിയുന്തോറും പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തയ്യാറെടുക്കുകയായിരുന്നു അനു.. 6 മണിയായി.. ഇനി വൈകിക്കണ്ട..

"കാർത്തീ... ഞാനിറങ്ങുവാട്ടോ.. എനിക്ക് കുറച്ചു ഷോപ്പിംഗ് ഉള്ളതുകൂടി കഴിഞ്ഞേ ഞാനെത്തുള്ളൂ..." ഒരുപാട് നാളുകൾക്കുശേഷം ഒറ്റക്ക്  പുറത്തേക്കിറങ്ങുന്ന വിഷമം  കാർത്തിയെ അറിയിക്കാതിരിക്കാൻ അവൾ  നന്നേ പാടുപെട്ടു..

"അനു... വേണ്ടടോ.. അതിൻറെയൊന്നും  ഒരു  ആവശ്യമില്ല... ഞാനെന്റെ ഒരു സുഹൃത്തിനോട് വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... വീട്ടിൽനിന്നവർ എത്തുന്നതിനു മുൻപ് എന്തായാലും  അവനെത്തും.. പിന്നെ നമുക്കെന്തിങ്കിലുമൊക്കെ പറഞ്ഞൊപ്പിക്കാവുന്നതേയുള്ളു..."

പുറത്തുപോകേണ്ടാത്തതിൽ സന്തോഷമുണ്ടെങ്കിലും  മറ്റൊരു സുഹൃത്തിനെ പരിചയപ്പെടാൻ അവൾ തയ്യാറല്ലെന്ന് കാർത്തിക്ക് മനസിലായി... "ടോ... എൻറെ  നല്ല ഫ്രണ്ടാടോ  അവൻ..."

കാർത്തിയെ സമാധാനിപ്പിക്കാനായി അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.. "ഓകെ.. എന്നാൽ അങ്ങനെയാകട്ടെ.."

അനുവിന്റെ പേടികുറക്കാനും അപരിചതരുമായവൾ ഇടപഴകാനും കൂടിയായിരുന്നു കാർത്തിയങ്ങനെ ചെയ്തത്.. റ്റിംഗ്‌ ടോങ്.. കാളിങ് ബെല്ലടിച്ചു..

"അനു... അതവനായിരിക്കും.. നീ പോയൊന്നു നോക്കിയേ..."

കാർത്തിയുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങാതെ വേറെ വഴിയില്ല.. പതിയെ അവൾ ഡോർ തുറന്നുകൊടുത്തു..

ഉള്ളിലേക്ക് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ കടന്നുവന്നു.. അവളെ കണ്ടതും തുറിച്ചുനോക്കാൻ തുടങ്ങി..

പിന്നെയാണവൾ ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അവൻ ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ല.. ഒപ്പം മധ്യവയസ്കരായ രണ്ടു പേർ കൂടി..

കാർത്തിയുടെ അമ്മയും ഏട്ടനും ചിറ്റപ്പനും... അവർ നേരത്തെ എത്തിയിരിക്കുന്നു...

* * *

(തുടരും)

വായനയ്ക്കു നന്ദി... :)

അടുത്ത ഭാഗം നാളെ....