എന്നെ തേടിയ മിഴികൾ
-ഷാനു പാലക്കാടൻ
അസ്സലാമു അലൈക്കും ....
രാവിലെ മൊബൈൽ തുറന്ന് വാട്സപ്പ് നോക്കുമ്പോൾ ആദ്യം കണ്ട ഒരു അറിയാത്ത നമ്പരിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ സലാം...
മനസ്സിൽ ആരണപ്പാ ... എന്ന് ആലോചിച്ചു... വ അലൈക്കും സ്സലാം എന്ന് റിപ്ലയും കൊടുത്ത് ഒന്നൂടെ മൂടി പുതക്കാം എന്ന് കരുതി തിരിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോഴാണ്
പിന്നാലെ ഒരു കാലൊച്ച കേട്ടത്... കുഞ്ഞോ... മോനെ ഷാനു....
ഉമ്മച്ചിന്റെ വിളി... ഇനി കിടന്നാൽ നടുമുതുകത് കിട്ടുന്ന കൊട്ട സമ്മാനങ്ങളുടെ മാധുര്യമോർത്ത് പിന്നെ കിടന്നില്ല....
ഇന്നലെ പണി കഴിഞ്ഞു വീടെത്തുമ്പോൾ ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു... ഉപ്പാന്റെ മരണശേഷം ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടറ്റം കൂട്ടി യോജിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള പഠനവും മുടക്കി വെൽഡിങ് പണിക്ക് പോയിതുടങ്ങിയതാണ്...
പലപ്പോഴും ഉമ്മാന്റെ അടക്കി പിടിച്ചിട്ടുള്ള കരച്ചിലുകൾ കേട്ടിട്ടുണ്ട്... കല്യാണപ്രായമയെത്തിയ രണ്ടു പെണ്മക്കളുള്ള ഒരു ഉമ്മാന്റെ നൊമ്പരം... ഇന്നത്തെ കാലമല്ലേ... ആരായാലും കരഞ്ഞു പോകും... മാനഭിമാനം കൊടുത്തുവാങ്ങുന്ന സ്ത്രീധനത്തിലാണെന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന കാലമല്ലേ...
ഡിഗ്രി അവസാന വർഷത്തിന്റെ തിമിർപ്പിൽ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് വാപ്പിയുടെ മരണം... എനിക്ക് മുകളിൽ 2 പെങ്ങന്മാരും ... ഉമ്മയും.. ഇവരുടെ മുഴുവൻ ബാധ്യതയും എന്റെ ഉത്തരവാദിത്യമായപ്പോൾ പഠനപുസ്തകം തൽക്കാലം ഒരു മൂലയിലേക്ക് ഒതുക്കി.. കൂട്ടുകാരെന്നു പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന തെണ്ടികൾ വെറും വഴിതെറ്റിക്കാൻ മാത്രമാണെന്നു ചിന്തിക്കുന്നവരുടെ ഇടയിലേക്ക് .... എന്റെ ജീവിതം കെട്ടി പടുത്തത് ആ കൂട്ടുകാരാണ്... അവരാണ് എന്നെ ഇങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചത്... പഠിപ്പ് നിർത്തി അവരുടെ കൂടെ പണിക്ക് പോയി തുടങ്ങി... ഉപ്പയുള്ള സമയങ്ങളിൽ അവർ വെയിലുകൊണ്ടു കരുവാളിച്ചു നടന്നപ്പോൾ ഞാൻ പൗഡറും പൂശി മുടിയും ചീവി മൊഞ്ചനായി നടന്ന കാലത്ത് ഒരുപാട് കളിയാക്കിയിരുന്നു... ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ ഒന്ന് വൃത്തിയായി നടന്നൂടടാ...
അന്ന് ആ മുഖം കറുക്കാനും അങ്ങനെ ഒരു ജാള്യത ഇല്ലാതിരിക്കാനും കാരണം അറിയാൻ എനിക്ക് കുറച് കാലങ്ങൾ മതിയായിരുന്നു...
വിശപ്പിന്റെയും.. ബാധ്യതകളുടെയും ..കണക്ക് പുസ്തകം മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കുന്നവർക്ക് സ്വന്തം അഴകോ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിലെ വേഷവിധാനത്തിൽ ജാള്യതയോ ലവലേശം വരൂല...
വാപ്പ മരിച്ചതിന്റെ കുറച്ചു നാളുകളൊക്കെ അയൽക്കാരും ബന്ധുക്കളും എല്ലാം വന്നു പോകുമായിരുന്നു... പിന്നെ പിന്നെ അതെല്ലാം ഇല്ലാതായി... നാഥന്റെ തുണകൊണ്ടു കുറച് വര്ഷങ്ങൾ കൊണ്ട് പെങ്ങന്മാരുടെ കല്യാണം നല്ല രീതിയിൽ തന്നെ നടത്തി... അതിൽ ആകെ കൂടെ കുറച് കടങ്ങൾ കൂടെ ബാക്കിയുണ്ട്... അത് സ്വന്തം കൂട്ടുകാരുടെ കയ്യിൽ നിന്നാണ് എന്ന് മാത്രം...
അല്ലെങ്കിലും ഈ ഓർമകളാണ് ജീവിക്കാൻ നമ്മളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്...ഉമ്മാന്റെ വിളിയും കേട്ട് അങ്ങനെ കിടക്കയിൽ ഇരുന്നു ആലോചിച്ചു സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല...
ഇന്നലെ മുതൽ മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു വീർപ്പുമുട്ടൽ... സഹല... അവളെ ഇന്നലെ കണ്ടതുമുതൽ വല്ലാത്ത ഒരു ഇടങ്ങാറു മനസ്സിന്... കാണരുത് എന്ന് ആഗ്രഹിച്ച മുഖമാണത്... ഒരുകാലത്ത് ജീവിക്കുന്നെങ്കിൽ അത് ഒരുമിച്ചെന്ന് തീരുമാനിച്ചവരാണ് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും... കാലത്തിന്റെ വികൃതിയിൽ പിന്നെ ജീവിതം എതിർദിശയിലോട്ട് തുഴയുന്ന രണ്ടു വഞ്ചികളാക്കി ഞങ്ങളെ... ഉപ്പന്റെ മരണവും അവളുടെ നിക്കാഹും അങ്ങനെ ജീവിതത്തിൽ തളർന്നു പോയ രണ്ടു നിമിഷങ്ങളാണ് ഇത് രണ്ടും... പിന്നീട് അവളെ ഒരിക്കലും കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല ... കാണാനുള്ള ശക്തി ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാവാം... എന്നാൽ ഒരുപാട് കാലത്തിനു ശേഷം ഞാൻ അവളെ കണ്ടു... പണത്തിനും സ്നേഹത്തിനും തൂക്കം നോക്കിയപ്പോൾ തൂക്കം പണത്തിനാണ് എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയെങ്കിൽ അത് അവളുടെ സ്നേഹത്തെ മായ്ക്കാനും മറക്കാനും കഴിഞ്ഞങ്കിൽ അവൾ പോകട്ടെ എന്ന് ഞാനും കരുതി... എന്നാൽ അതൊരു നെഞ്ചിലെ കനലായി എന്നും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു...
ഇന്നലെ പണിക്ക് പോകുന്നത് വരെ അറിയില്ലായിരുന്നു ... കൂട്ടുകാരന്റെ ബൈക്ക് നേരെ ചെന്ന് കയറിയത് അവളുടെ വീട്ടുമുറ്റത്തേക്കായിരുന്നു... പണ്ട് അവളെ കാണാൻ വേണ്ടി പാത്തും പതുങ്ങിയും ഈ വീടിന്റെ മുന്നിലൂടെ ഒരുപാട് അലഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... ക്ലാസ്സുകളില്ലാത്ത സമയങ്ങളിൽ അവളുടെ മുഖമൊന്നു കാണാൻ കൊതിച്ച നിമിഷങ്ങളിൽ എത്രയോ വട്ടം... ഒരു കള്ളനെ പോലെ അതൊക്കെ ഓരോർമയായി മനസിലൂടെ ഓടി നടന്നു... എന്നാലും ന്റെ കാലമാട നിനക്ക് ഇവിടെത്തെ വർക്ക് തന്നെ കിട്ടിയുള്ളോ എന്നൊരു ചോദ്യഭാവത്തോടെ ...
എന്നാലും ദുഷ്ടൻ ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നു ഇറക്കിയിട്ടു ഓഞ്ഞ ഇളിയും ഇളിച്ചു നിൽക്കാ...
അല്ലെങ്കിലും ഇതുപോലുള്ള പണി തരാൻ കൂട്ടുകാരെന്നു പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഇമ്മാതിരി തെണ്ടികൾക്കെ സാധിക്കൂ...
അവന്റെ മുഖവും തിരിഞ്ഞു നോക്കി പണി സാധനങ്ങളും എടുത്ത് പണി മെല്ലെ തുടങ്ങി... എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് അവളെ മാത്രം ഞാൻ അവിടെ കണ്ടില്ല... അതൊരു വല്ലാത്ത അനുഗ്രഹമായി... എന്നാൽ ഒരു മറവിലൂടെ എന്നെയും നോക്കി നിൽക്കുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകൾ മാത്രം ഞാൻ കണ്ടു... മനസിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പറന്നു പോയത്പോലെ ഒരു ഫീലിങ്.. പടച്ചോനെ അത് അവളല്ലേ... സഹല... എന്നെ വട്ടം കറക്കിയ അതെ കണ്ണുകൾ.. കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഈ പെണ്ണെന്ത നന്നായില്ലേ...
പിന്നെ ഒന്നും ചിന്തിച്ചില്ല...കണ്ണും മനസ്സും ഏകാഗ്രമാക്കി നന്നായി പണിയെടുത്തു.. അല്ല പിന്നെ നമ്മളോടാ കളി... വൈകുന്നേരം ചായയുടെ സമയത്ത് കൊലുസിന്റെ കിളികൊഞ്ചലുമായി ആ സുന്ദരകാലുകൾ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്നത് കണ്ടിട്ടാണ് തോന്നുന്നു.. കൂടെ പണിയെടുക്കുന്നവന്റെ ചുണ്ടിൽ നിന്ന് രണ്ടുതുള്ളി തേന് നിലത്തിറ്റു വീണു...
എന്നാൽ എന്റെ മനസ്സിൽ ആകെ ഒരു പെരുമ്പറമുഴക്കം പോലെ.. പടച്ചോനെ ആ കാലടികൾ ഓരോ നിമിഷവും അടുത്ത് വരുമ്പോഴും മനസിൽ വല്ലാത്ത ഒരു പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ഒരു അവസ്ഥയായിരുന്നു... പെട്ടന്ന് തന്നെ മുഖം പോലും നൽകാതെ ഞാൻ മെല്ലെ അവിടുന്നു എണീറ്റ് മാറി പോയി കൈ കാലുകൾ കഴുകി വന്നു... വരുമ്പോഴും അവൾ പോയോ എന്ന് രണ്ടു മൂന്ന് വട്ടം നോക്കിയിട്ടാണ് പോന്നത്...
ഞാൻ വന്നപ്പോഴേക്കും അവൾ പോയിരുന്നു
മെല്ലെ ചായയും കുടിച്ച് ഇന്നലത്തെ പണിയും തീർത്തു വന്നതാണ്...
ഇന്ന് ഇനി അങ്ങോട്ട് പോകാൻ മനസ്സിന് വല്ലാത്ത ഒരു മടി... എന്തോ പ്രേമിച്ച പെണ്ണിന്റെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ പോയി നിൽക്കേണ്ടി വരുന്ന ഒരു പഴയകാമുകന്റെ രോദനം... അല്ലാതെ എന്താലെ...
അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു സമയം കുറെ പോയി...
അടുകളായിൽനിന്ന് ഉമ്മാന്റെ വിളിയാണ് ചിന്തയിൽനിന്ന് എന്നെ ഉണർത്തിയത്...
നീ പണിക്ക് പോകുന്നില്ലേ ഇന്ന്...
ഇന്ന് ഒരു മൂടില്ല ഉമ്മ ... എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു തലവേദന..
അതും പറഞ്ഞു നെറ്റിയിലൂടെ വിരലുകളൊന്നു മെല്ലെ ഓടിച്ചു... അല്ലേലും മക്കൾക്ക് വയ്യ എന്ന് പറയുമ്പോൾ ഏതു ഉമ്മമാർക്കും അത് വിശ്വസിക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവിലല്ലോ... അത് എന്തിലായാലും ...
എന്നാൽ നീ ഇന്ന് പോകണ്ട... കിടന്നോ.. ഷുക്കൂർ വന്നാൽ ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം.. അതും പറഞ്ഞു ഉമ്മ തിരഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു ആശ്വാസം പോലെ..
തിരിഞ്ഞു കിടന്നു മെല്ലെ മൊബൈലും എടുത്ത് നോക്കുമ്പോഴാണ് നേരത്തെ അയച്ച നമ്പരിൽ നിന്ന് കുറച് മെസ്സേജുകൾ വന്നത് കണ്ടത്...
പടച്ചോനെ...
മ്മളെ കണക്ക് കൂട്ടലുകൾ എല്ലാം തെറ്റിയല്ലോ...
ആ മെസ്സേജുകൾ കണ്ടു ആകെ തരിച്ചു നിന്ന എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരായിരം ലഡ്ഡുകൾ ഒരുമിച്ചും അല്ലാതെയും അങ്ങനെ പൊട്ടി പൊട്ടി കളിക്കുകയാണ്...
ഷാനുക്ക...
നിങ്ങളെ ഒരിക്കലും ഇന്നലെ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ കാണുമെന്നു കരുതിയതല്ല... നിങ്ങളും ഇതാത്തയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം പണ്ടേ എനിക്കറിയാം... ഇന്നലെ നിങ്ങളെ ഇവിടെ വെച്ച് കണ്ടപ്പോൾ ആദ്യമൊന്നും മനസിലായില്ല... എന്നാൽ ഇതാത്ത പണ്ട് ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച ഫോട്ടോ ഞാൻ ഒന്ന് എടുത്ത് നോക്കിയപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ആളെ പിടികിട്ടിയത്... പലപ്പോഴും താത്ത പറഞ്ഞു നിങ്ങളെ എനിക്ക് പരിചിതമാണ്... ഇന്നലെ നിങ്ങളോടു ഒന്ന് മിണ്ടാൻ കൊതിച്ചാണ് ഉമ്മാന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചായയും വാങ്ങി ഞാൻ തന്നെ വന്നത്... എന്നാൽ നിങ്ങളെ മാത്രം കാണാൻ പറ്റിയില്ല... എന്തോ ഇന്നലെ ഞാൻ നോക്കിയത് കൊണ്ടാണോ പിന്നെ എന്നെ നോക്കാതിരുന്നത്... അതോ എന്നെ ഇത്താത്ത ആണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചോ... ഇന്നലെ കൂട്ടുകാരനിൽ നിന്ന് നമ്പർ വാങ്ങിയാണ് ഇപ്പോൾ മെസ്സേജ് അയക്കുന്നത്... ഇന്ന് എന്തായാലും കാണണം എന്നുണ്ട്... പറ്റിയാൽ രണ്ടു വാക്ക് മിണ്ടാനും...
ഈ മെസ്സേജ് വായിച്ചതും അണ്ടി പോയ അണ്ണാനെ പോലെ ഇരുന്നു പോയി... ഷാഹിന... സഹലാന്റെ അനുജത്തി... പണ്ട് ഞാൻ അവളുമായി പ്രേമിച്ചു നടക്കുന്ന സമയത്ത് പത്തിൽ പഠിച്ചിരുന്ന പെണ്ണാണ്...
എന്നാലും അവൾ അവസാനം പറഞ്ഞ ആ 2 വാക്കുകൾക്ക് വേണ്ടി മനസ്സും കാതും ഒരുപോലെ ആഗ്രഹിക്കുന്ന പോലെ... എന്താണ് അവൾ പറയാൻ ഉശേഷിക്കുന്നത്...
പിന്നെ എന്താലോചിക്കാൻ നേരെ ഓടി പോയി കുളിയും കഴിഞ്ഞു കുറച്ചധികം പൗഡറും പൂശി നേരെ ഉമ്മറത്തോട്ട് വരുമ്പോൾ ഉമ്മയുണ്ട് അത് മരുന്നും പിടിച്ച് നില്കുന്നു... അല്ലെടാ ഇയ്യല്ലേ വയ്യ എന്ന് പറഞ്ഞെ... എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ എങ്ങോട്ടാ ഉടുത്തൊരുങ്ങി... അനക്ക് മരുന്ന് വാങ്ങാൻ പോയി വന്നപ്പോഴേക്കും അന്റെ തലവേദനയൊക്കെ പോയാ...
ന്റെ ഉമ്മാ... ഇങ്ങനെ ചെറിയ വേദനക്കൊക്കെ പണി കളഞ്ഞാൽ എങ്ങിനെയാ.. ഒരു മരുമോളെയൊക്കെ കൊണ്ട് വന്നു നിങ്ങൾക്ക് ഒരു സ്വസ്ഥമായി ഇരിക്കണ്ടേ.. അതിനും പോരാഞ്ഞിട്ട് കുറിക്കുള്ള പൈസ കൊടുക്കേണ്ട സമയം ആയില്ലേ... അങ്ങനെ പറയുന്ന കാര്യവും ഇടയിൽ കയറ്റി ഒരു ഡയലോഗ് അടിച്ചപ്പോൾ ഉമ്മ ആകെ ഫ്ലാറ്റ്.. ഒന്നും മനസിലായിട്ടില്ല... പാവം...
അപ്പോഴേക്കും അതാ വരുന്നു... മ്മടെ അവതാരം ഷുക്കൂർ... ബൈക്ക് മുന്നിൽ കൊണ്ടുവന്നു നിർത്തിയിട്ട് ഒരു ഓഞ്ഞ ഇളിയും ഇളിച് ആകെ ഒരു മൊഞ്ചനായിട്ടിണ്ടല്ലോ എന്നൊരു ഡയലോഗും...
അതിനുള്ള മറുപടി വന്നാൽ ബാക്ക്ഗ്രൗഡിൽ നിന്നായിരുന്നു ഉമ്മാന്റെ വക...
അസൂയപെട്ടിട്ട് കാര്യമില്ലട ഓൻ ന്റെ മോനാ...
ആഹാ ആള് നമ്മുടെ പേരിൽ കയറി അങ്ങ് ഗോളും അടിച്ചു സമാധാനമായി...
അവന്റെ മുഖത്തെ ആക്കലും ഇളിയും എന്തിനാണെന്ന് ഊഹിക്കാലോ.. നമ്മളുണ്ടോ വിട്ടുകൊടുക്കുന്നു..
ആ യാത്ര അവളുടെ വീടിനു മുന്നിൽ അവസാനിച്ചത്... ഇനിയുള്ള യാത്രയിൽ അവൾ ഉണ്ടാകുമോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ഈ യാത്ര ഇവിടെ അവസാനിപ്പിച്ചു...
ഇന്ന് എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു ഉത്സാഹം... ഇന്നലെ അവളിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറിയ മിഴികൾ ഇന്നവൾക്കായി തിരയുന്നു... കാത്തിരിപ്പിന് വിരാമം കൊണ്ട് അവൾ എന്നിലേക്ക് കടന്നു വന്നു... ഒരു പെണ്ണുകാണാലിന്റെ മൊഞ്ചുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ വരവിന്... സഹലയുടെ അതെ മുഖഛായായാണ് ഇവൾക്കും... ആ കണ്ണുകൾ അത് എന്നോട് എന്തോ പറയാൻ കൊതിക്കുന്ന പോലെ... അവൾ പതിയെ അടുത്ത് വന്നു കയ്യിലിരിക്കുന്ന ചായ എന്നിലേക്ക് നീട്ടി .. ഒരു ചിരി മാത്രം നൽകി പതിയെ എന്നോട് ഒരു കാര്യം മാത്രം പറഞ്ഞു ... ഇന്ന് ഇവിടെ വന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ കയറിക്കൂടാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ കുറച്ചു നാളുകൾ എനിക്ക് തന്നൂടെ ഞാനും ആ ഖൽബിൽ ഒരു കൊട്ടാരം പണിയാം... മറുപടി ഞാൻ ഇന്ന് വാട്സപ്പ് ൽ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. കുറച്ചു നാളുകൾ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ കടന്നു പോയി. അവൾ ന്റെ കാമുകിയായി... പിന്നീട് ഭാര്യയായി... പിന്നെ എന്റെ കുട്ടികളുടെ ഉമ്മയായി... അവളുടെ താത്ത എന്റെ പഴ കാമുകി ഇന്ന് അവൾക്ക് ഞാൻ അളിയനാണ്... അവളോടുള്ള ദേഷ്യം ഇന്ന് എന്നിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു... കാരണം ഇന്ന് എന്റെ പെണ്ണിനെ എനിക്കായ് നൽകിയത് അവളാണ്... എന്റെ പഴയകാമുകി...
പണ്ടാരോ പറഞ്ഞ പോലെ....
ഓള് പോയാൽ ഓളുടെ അനിയത്തി... അതല്ലേ ഹീറോയിസം... നല്ല കട്ട ഹീറോയിസം...
ഇപ്പോൾ പണിക്ക് ഒഴിവെടുക്കാറേയില്ല... ഒരു അംഗൻവാടി തുടങ്ങാൻ പ്ലാൻ ഉണ്ട്... അപ്പോൾ നമ്മൾ സുലാൻ...
സ്നേഹത്തോടെ...
നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം
#ഷാനു #പാലക്കാടൻ
enne thediya mihikal - shanu palakkadan
-ഷാനു പാലക്കാടൻ
അസ്സലാമു അലൈക്കും ....
രാവിലെ മൊബൈൽ തുറന്ന് വാട്സപ്പ് നോക്കുമ്പോൾ ആദ്യം കണ്ട ഒരു അറിയാത്ത നമ്പരിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ സലാം...
മനസ്സിൽ ആരണപ്പാ ... എന്ന് ആലോചിച്ചു... വ അലൈക്കും സ്സലാം എന്ന് റിപ്ലയും കൊടുത്ത് ഒന്നൂടെ മൂടി പുതക്കാം എന്ന് കരുതി തിരിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോഴാണ്
പിന്നാലെ ഒരു കാലൊച്ച കേട്ടത്... കുഞ്ഞോ... മോനെ ഷാനു....
ഉമ്മച്ചിന്റെ വിളി... ഇനി കിടന്നാൽ നടുമുതുകത് കിട്ടുന്ന കൊട്ട സമ്മാനങ്ങളുടെ മാധുര്യമോർത്ത് പിന്നെ കിടന്നില്ല....
ഇന്നലെ പണി കഴിഞ്ഞു വീടെത്തുമ്പോൾ ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു... ഉപ്പാന്റെ മരണശേഷം ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടറ്റം കൂട്ടി യോജിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള പഠനവും മുടക്കി വെൽഡിങ് പണിക്ക് പോയിതുടങ്ങിയതാണ്...
പലപ്പോഴും ഉമ്മാന്റെ അടക്കി പിടിച്ചിട്ടുള്ള കരച്ചിലുകൾ കേട്ടിട്ടുണ്ട്... കല്യാണപ്രായമയെത്തിയ രണ്ടു പെണ്മക്കളുള്ള ഒരു ഉമ്മാന്റെ നൊമ്പരം... ഇന്നത്തെ കാലമല്ലേ... ആരായാലും കരഞ്ഞു പോകും... മാനഭിമാനം കൊടുത്തുവാങ്ങുന്ന സ്ത്രീധനത്തിലാണെന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന കാലമല്ലേ...
ഡിഗ്രി അവസാന വർഷത്തിന്റെ തിമിർപ്പിൽ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് വാപ്പിയുടെ മരണം... എനിക്ക് മുകളിൽ 2 പെങ്ങന്മാരും ... ഉമ്മയും.. ഇവരുടെ മുഴുവൻ ബാധ്യതയും എന്റെ ഉത്തരവാദിത്യമായപ്പോൾ പഠനപുസ്തകം തൽക്കാലം ഒരു മൂലയിലേക്ക് ഒതുക്കി.. കൂട്ടുകാരെന്നു പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന തെണ്ടികൾ വെറും വഴിതെറ്റിക്കാൻ മാത്രമാണെന്നു ചിന്തിക്കുന്നവരുടെ ഇടയിലേക്ക് .... എന്റെ ജീവിതം കെട്ടി പടുത്തത് ആ കൂട്ടുകാരാണ്... അവരാണ് എന്നെ ഇങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചത്... പഠിപ്പ് നിർത്തി അവരുടെ കൂടെ പണിക്ക് പോയി തുടങ്ങി... ഉപ്പയുള്ള സമയങ്ങളിൽ അവർ വെയിലുകൊണ്ടു കരുവാളിച്ചു നടന്നപ്പോൾ ഞാൻ പൗഡറും പൂശി മുടിയും ചീവി മൊഞ്ചനായി നടന്ന കാലത്ത് ഒരുപാട് കളിയാക്കിയിരുന്നു... ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ ഒന്ന് വൃത്തിയായി നടന്നൂടടാ...
അന്ന് ആ മുഖം കറുക്കാനും അങ്ങനെ ഒരു ജാള്യത ഇല്ലാതിരിക്കാനും കാരണം അറിയാൻ എനിക്ക് കുറച് കാലങ്ങൾ മതിയായിരുന്നു...
വിശപ്പിന്റെയും.. ബാധ്യതകളുടെയും ..കണക്ക് പുസ്തകം മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കുന്നവർക്ക് സ്വന്തം അഴകോ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിലെ വേഷവിധാനത്തിൽ ജാള്യതയോ ലവലേശം വരൂല...
വാപ്പ മരിച്ചതിന്റെ കുറച്ചു നാളുകളൊക്കെ അയൽക്കാരും ബന്ധുക്കളും എല്ലാം വന്നു പോകുമായിരുന്നു... പിന്നെ പിന്നെ അതെല്ലാം ഇല്ലാതായി... നാഥന്റെ തുണകൊണ്ടു കുറച് വര്ഷങ്ങൾ കൊണ്ട് പെങ്ങന്മാരുടെ കല്യാണം നല്ല രീതിയിൽ തന്നെ നടത്തി... അതിൽ ആകെ കൂടെ കുറച് കടങ്ങൾ കൂടെ ബാക്കിയുണ്ട്... അത് സ്വന്തം കൂട്ടുകാരുടെ കയ്യിൽ നിന്നാണ് എന്ന് മാത്രം...
അല്ലെങ്കിലും ഈ ഓർമകളാണ് ജീവിക്കാൻ നമ്മളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്...ഉമ്മാന്റെ വിളിയും കേട്ട് അങ്ങനെ കിടക്കയിൽ ഇരുന്നു ആലോചിച്ചു സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല...
ഇന്നലെ മുതൽ മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു വീർപ്പുമുട്ടൽ... സഹല... അവളെ ഇന്നലെ കണ്ടതുമുതൽ വല്ലാത്ത ഒരു ഇടങ്ങാറു മനസ്സിന്... കാണരുത് എന്ന് ആഗ്രഹിച്ച മുഖമാണത്... ഒരുകാലത്ത് ജീവിക്കുന്നെങ്കിൽ അത് ഒരുമിച്ചെന്ന് തീരുമാനിച്ചവരാണ് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും... കാലത്തിന്റെ വികൃതിയിൽ പിന്നെ ജീവിതം എതിർദിശയിലോട്ട് തുഴയുന്ന രണ്ടു വഞ്ചികളാക്കി ഞങ്ങളെ... ഉപ്പന്റെ മരണവും അവളുടെ നിക്കാഹും അങ്ങനെ ജീവിതത്തിൽ തളർന്നു പോയ രണ്ടു നിമിഷങ്ങളാണ് ഇത് രണ്ടും... പിന്നീട് അവളെ ഒരിക്കലും കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല ... കാണാനുള്ള ശക്തി ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാവാം... എന്നാൽ ഒരുപാട് കാലത്തിനു ശേഷം ഞാൻ അവളെ കണ്ടു... പണത്തിനും സ്നേഹത്തിനും തൂക്കം നോക്കിയപ്പോൾ തൂക്കം പണത്തിനാണ് എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയെങ്കിൽ അത് അവളുടെ സ്നേഹത്തെ മായ്ക്കാനും മറക്കാനും കഴിഞ്ഞങ്കിൽ അവൾ പോകട്ടെ എന്ന് ഞാനും കരുതി... എന്നാൽ അതൊരു നെഞ്ചിലെ കനലായി എന്നും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു...
ഇന്നലെ പണിക്ക് പോകുന്നത് വരെ അറിയില്ലായിരുന്നു ... കൂട്ടുകാരന്റെ ബൈക്ക് നേരെ ചെന്ന് കയറിയത് അവളുടെ വീട്ടുമുറ്റത്തേക്കായിരുന്നു... പണ്ട് അവളെ കാണാൻ വേണ്ടി പാത്തും പതുങ്ങിയും ഈ വീടിന്റെ മുന്നിലൂടെ ഒരുപാട് അലഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... ക്ലാസ്സുകളില്ലാത്ത സമയങ്ങളിൽ അവളുടെ മുഖമൊന്നു കാണാൻ കൊതിച്ച നിമിഷങ്ങളിൽ എത്രയോ വട്ടം... ഒരു കള്ളനെ പോലെ അതൊക്കെ ഓരോർമയായി മനസിലൂടെ ഓടി നടന്നു... എന്നാലും ന്റെ കാലമാട നിനക്ക് ഇവിടെത്തെ വർക്ക് തന്നെ കിട്ടിയുള്ളോ എന്നൊരു ചോദ്യഭാവത്തോടെ ...
എന്നാലും ദുഷ്ടൻ ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നു ഇറക്കിയിട്ടു ഓഞ്ഞ ഇളിയും ഇളിച്ചു നിൽക്കാ...
അല്ലെങ്കിലും ഇതുപോലുള്ള പണി തരാൻ കൂട്ടുകാരെന്നു പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഇമ്മാതിരി തെണ്ടികൾക്കെ സാധിക്കൂ...
അവന്റെ മുഖവും തിരിഞ്ഞു നോക്കി പണി സാധനങ്ങളും എടുത്ത് പണി മെല്ലെ തുടങ്ങി... എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് അവളെ മാത്രം ഞാൻ അവിടെ കണ്ടില്ല... അതൊരു വല്ലാത്ത അനുഗ്രഹമായി... എന്നാൽ ഒരു മറവിലൂടെ എന്നെയും നോക്കി നിൽക്കുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകൾ മാത്രം ഞാൻ കണ്ടു... മനസിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പറന്നു പോയത്പോലെ ഒരു ഫീലിങ്.. പടച്ചോനെ അത് അവളല്ലേ... സഹല... എന്നെ വട്ടം കറക്കിയ അതെ കണ്ണുകൾ.. കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഈ പെണ്ണെന്ത നന്നായില്ലേ...
പിന്നെ ഒന്നും ചിന്തിച്ചില്ല...കണ്ണും മനസ്സും ഏകാഗ്രമാക്കി നന്നായി പണിയെടുത്തു.. അല്ല പിന്നെ നമ്മളോടാ കളി... വൈകുന്നേരം ചായയുടെ സമയത്ത് കൊലുസിന്റെ കിളികൊഞ്ചലുമായി ആ സുന്ദരകാലുകൾ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്നത് കണ്ടിട്ടാണ് തോന്നുന്നു.. കൂടെ പണിയെടുക്കുന്നവന്റെ ചുണ്ടിൽ നിന്ന് രണ്ടുതുള്ളി തേന് നിലത്തിറ്റു വീണു...
എന്നാൽ എന്റെ മനസ്സിൽ ആകെ ഒരു പെരുമ്പറമുഴക്കം പോലെ.. പടച്ചോനെ ആ കാലടികൾ ഓരോ നിമിഷവും അടുത്ത് വരുമ്പോഴും മനസിൽ വല്ലാത്ത ഒരു പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ഒരു അവസ്ഥയായിരുന്നു... പെട്ടന്ന് തന്നെ മുഖം പോലും നൽകാതെ ഞാൻ മെല്ലെ അവിടുന്നു എണീറ്റ് മാറി പോയി കൈ കാലുകൾ കഴുകി വന്നു... വരുമ്പോഴും അവൾ പോയോ എന്ന് രണ്ടു മൂന്ന് വട്ടം നോക്കിയിട്ടാണ് പോന്നത്...
ഞാൻ വന്നപ്പോഴേക്കും അവൾ പോയിരുന്നു
മെല്ലെ ചായയും കുടിച്ച് ഇന്നലത്തെ പണിയും തീർത്തു വന്നതാണ്...
ഇന്ന് ഇനി അങ്ങോട്ട് പോകാൻ മനസ്സിന് വല്ലാത്ത ഒരു മടി... എന്തോ പ്രേമിച്ച പെണ്ണിന്റെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ പോയി നിൽക്കേണ്ടി വരുന്ന ഒരു പഴയകാമുകന്റെ രോദനം... അല്ലാതെ എന്താലെ...
അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു സമയം കുറെ പോയി...
അടുകളായിൽനിന്ന് ഉമ്മാന്റെ വിളിയാണ് ചിന്തയിൽനിന്ന് എന്നെ ഉണർത്തിയത്...
നീ പണിക്ക് പോകുന്നില്ലേ ഇന്ന്...
ഇന്ന് ഒരു മൂടില്ല ഉമ്മ ... എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു തലവേദന..
അതും പറഞ്ഞു നെറ്റിയിലൂടെ വിരലുകളൊന്നു മെല്ലെ ഓടിച്ചു... അല്ലേലും മക്കൾക്ക് വയ്യ എന്ന് പറയുമ്പോൾ ഏതു ഉമ്മമാർക്കും അത് വിശ്വസിക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവിലല്ലോ... അത് എന്തിലായാലും ...
എന്നാൽ നീ ഇന്ന് പോകണ്ട... കിടന്നോ.. ഷുക്കൂർ വന്നാൽ ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം.. അതും പറഞ്ഞു ഉമ്മ തിരഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു ആശ്വാസം പോലെ..
തിരിഞ്ഞു കിടന്നു മെല്ലെ മൊബൈലും എടുത്ത് നോക്കുമ്പോഴാണ് നേരത്തെ അയച്ച നമ്പരിൽ നിന്ന് കുറച് മെസ്സേജുകൾ വന്നത് കണ്ടത്...
പടച്ചോനെ...
മ്മളെ കണക്ക് കൂട്ടലുകൾ എല്ലാം തെറ്റിയല്ലോ...
ആ മെസ്സേജുകൾ കണ്ടു ആകെ തരിച്ചു നിന്ന എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരായിരം ലഡ്ഡുകൾ ഒരുമിച്ചും അല്ലാതെയും അങ്ങനെ പൊട്ടി പൊട്ടി കളിക്കുകയാണ്...
ഷാനുക്ക...
നിങ്ങളെ ഒരിക്കലും ഇന്നലെ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ കാണുമെന്നു കരുതിയതല്ല... നിങ്ങളും ഇതാത്തയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം പണ്ടേ എനിക്കറിയാം... ഇന്നലെ നിങ്ങളെ ഇവിടെ വെച്ച് കണ്ടപ്പോൾ ആദ്യമൊന്നും മനസിലായില്ല... എന്നാൽ ഇതാത്ത പണ്ട് ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച ഫോട്ടോ ഞാൻ ഒന്ന് എടുത്ത് നോക്കിയപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ആളെ പിടികിട്ടിയത്... പലപ്പോഴും താത്ത പറഞ്ഞു നിങ്ങളെ എനിക്ക് പരിചിതമാണ്... ഇന്നലെ നിങ്ങളോടു ഒന്ന് മിണ്ടാൻ കൊതിച്ചാണ് ഉമ്മാന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചായയും വാങ്ങി ഞാൻ തന്നെ വന്നത്... എന്നാൽ നിങ്ങളെ മാത്രം കാണാൻ പറ്റിയില്ല... എന്തോ ഇന്നലെ ഞാൻ നോക്കിയത് കൊണ്ടാണോ പിന്നെ എന്നെ നോക്കാതിരുന്നത്... അതോ എന്നെ ഇത്താത്ത ആണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചോ... ഇന്നലെ കൂട്ടുകാരനിൽ നിന്ന് നമ്പർ വാങ്ങിയാണ് ഇപ്പോൾ മെസ്സേജ് അയക്കുന്നത്... ഇന്ന് എന്തായാലും കാണണം എന്നുണ്ട്... പറ്റിയാൽ രണ്ടു വാക്ക് മിണ്ടാനും...
ഈ മെസ്സേജ് വായിച്ചതും അണ്ടി പോയ അണ്ണാനെ പോലെ ഇരുന്നു പോയി... ഷാഹിന... സഹലാന്റെ അനുജത്തി... പണ്ട് ഞാൻ അവളുമായി പ്രേമിച്ചു നടക്കുന്ന സമയത്ത് പത്തിൽ പഠിച്ചിരുന്ന പെണ്ണാണ്...
എന്നാലും അവൾ അവസാനം പറഞ്ഞ ആ 2 വാക്കുകൾക്ക് വേണ്ടി മനസ്സും കാതും ഒരുപോലെ ആഗ്രഹിക്കുന്ന പോലെ... എന്താണ് അവൾ പറയാൻ ഉശേഷിക്കുന്നത്...
പിന്നെ എന്താലോചിക്കാൻ നേരെ ഓടി പോയി കുളിയും കഴിഞ്ഞു കുറച്ചധികം പൗഡറും പൂശി നേരെ ഉമ്മറത്തോട്ട് വരുമ്പോൾ ഉമ്മയുണ്ട് അത് മരുന്നും പിടിച്ച് നില്കുന്നു... അല്ലെടാ ഇയ്യല്ലേ വയ്യ എന്ന് പറഞ്ഞെ... എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ എങ്ങോട്ടാ ഉടുത്തൊരുങ്ങി... അനക്ക് മരുന്ന് വാങ്ങാൻ പോയി വന്നപ്പോഴേക്കും അന്റെ തലവേദനയൊക്കെ പോയാ...
ന്റെ ഉമ്മാ... ഇങ്ങനെ ചെറിയ വേദനക്കൊക്കെ പണി കളഞ്ഞാൽ എങ്ങിനെയാ.. ഒരു മരുമോളെയൊക്കെ കൊണ്ട് വന്നു നിങ്ങൾക്ക് ഒരു സ്വസ്ഥമായി ഇരിക്കണ്ടേ.. അതിനും പോരാഞ്ഞിട്ട് കുറിക്കുള്ള പൈസ കൊടുക്കേണ്ട സമയം ആയില്ലേ... അങ്ങനെ പറയുന്ന കാര്യവും ഇടയിൽ കയറ്റി ഒരു ഡയലോഗ് അടിച്ചപ്പോൾ ഉമ്മ ആകെ ഫ്ലാറ്റ്.. ഒന്നും മനസിലായിട്ടില്ല... പാവം...
അപ്പോഴേക്കും അതാ വരുന്നു... മ്മടെ അവതാരം ഷുക്കൂർ... ബൈക്ക് മുന്നിൽ കൊണ്ടുവന്നു നിർത്തിയിട്ട് ഒരു ഓഞ്ഞ ഇളിയും ഇളിച് ആകെ ഒരു മൊഞ്ചനായിട്ടിണ്ടല്ലോ എന്നൊരു ഡയലോഗും...
അതിനുള്ള മറുപടി വന്നാൽ ബാക്ക്ഗ്രൗഡിൽ നിന്നായിരുന്നു ഉമ്മാന്റെ വക...
അസൂയപെട്ടിട്ട് കാര്യമില്ലട ഓൻ ന്റെ മോനാ...
ആഹാ ആള് നമ്മുടെ പേരിൽ കയറി അങ്ങ് ഗോളും അടിച്ചു സമാധാനമായി...
അവന്റെ മുഖത്തെ ആക്കലും ഇളിയും എന്തിനാണെന്ന് ഊഹിക്കാലോ.. നമ്മളുണ്ടോ വിട്ടുകൊടുക്കുന്നു..
ആ യാത്ര അവളുടെ വീടിനു മുന്നിൽ അവസാനിച്ചത്... ഇനിയുള്ള യാത്രയിൽ അവൾ ഉണ്ടാകുമോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ഈ യാത്ര ഇവിടെ അവസാനിപ്പിച്ചു...
ഇന്ന് എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു ഉത്സാഹം... ഇന്നലെ അവളിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറിയ മിഴികൾ ഇന്നവൾക്കായി തിരയുന്നു... കാത്തിരിപ്പിന് വിരാമം കൊണ്ട് അവൾ എന്നിലേക്ക് കടന്നു വന്നു... ഒരു പെണ്ണുകാണാലിന്റെ മൊഞ്ചുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ വരവിന്... സഹലയുടെ അതെ മുഖഛായായാണ് ഇവൾക്കും... ആ കണ്ണുകൾ അത് എന്നോട് എന്തോ പറയാൻ കൊതിക്കുന്ന പോലെ... അവൾ പതിയെ അടുത്ത് വന്നു കയ്യിലിരിക്കുന്ന ചായ എന്നിലേക്ക് നീട്ടി .. ഒരു ചിരി മാത്രം നൽകി പതിയെ എന്നോട് ഒരു കാര്യം മാത്രം പറഞ്ഞു ... ഇന്ന് ഇവിടെ വന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ കയറിക്കൂടാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ കുറച്ചു നാളുകൾ എനിക്ക് തന്നൂടെ ഞാനും ആ ഖൽബിൽ ഒരു കൊട്ടാരം പണിയാം... മറുപടി ഞാൻ ഇന്ന് വാട്സപ്പ് ൽ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. കുറച്ചു നാളുകൾ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ കടന്നു പോയി. അവൾ ന്റെ കാമുകിയായി... പിന്നീട് ഭാര്യയായി... പിന്നെ എന്റെ കുട്ടികളുടെ ഉമ്മയായി... അവളുടെ താത്ത എന്റെ പഴ കാമുകി ഇന്ന് അവൾക്ക് ഞാൻ അളിയനാണ്... അവളോടുള്ള ദേഷ്യം ഇന്ന് എന്നിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു... കാരണം ഇന്ന് എന്റെ പെണ്ണിനെ എനിക്കായ് നൽകിയത് അവളാണ്... എന്റെ പഴയകാമുകി...
പണ്ടാരോ പറഞ്ഞ പോലെ....
ഓള് പോയാൽ ഓളുടെ അനിയത്തി... അതല്ലേ ഹീറോയിസം... നല്ല കട്ട ഹീറോയിസം...
ഇപ്പോൾ പണിക്ക് ഒഴിവെടുക്കാറേയില്ല... ഒരു അംഗൻവാടി തുടങ്ങാൻ പ്ലാൻ ഉണ്ട്... അപ്പോൾ നമ്മൾ സുലാൻ...
സ്നേഹത്തോടെ...
നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം
#ഷാനു #പാലക്കാടൻ
enne thediya mihikal - shanu palakkadan
0 Comments
Post a Comment